کجا نباید از سیستم گرمایش از کف استفاده کرد؟

زمان مطالعه: ۴ دقیقه

سیستم گرمایش از کف: گرمای مطبوع و نامرئی

سیستم گرمایش از کف، روشی نوین برای گرمایش خانه‌ها و ساختمان‌ها است که در آن، گرمایش از طریق لوله‌هایی که در زیر سطح کف تعبیه شده‌اند، انجام می‌شود.

مزایای سیستم گرمایش از کف

این سیستم مزایای متعددی نسبت به سیستم‌های گرمایش سنتی مانند رادیاتورها دارد، از جمله:

توزیع گرمای یکنواخت: سیستم گرمایش از کف، گرمای مطبوعی را در تمام نقاط اتاق ایجاد می‌کند، در حالی که رادیاتورها ممکن است نقاط سرد و گرمی در اتاق ایجاد کنند.

افزایش راندمان: سیستم‌های گرمایش از کف، به طور کلی راندمان بالاتری نسبت به رادیاتورها دارند، زیرا از دمای آب پایین‌تری برای گرم کردن فضا استفاده می‌کنند.

فضای بیشتر: با حذف رادیاتورها، فضای بیشتری در خانه شما ایجاد می‌شود.

ایمنی: سیستم‌های گرمایش از کف، سطح گرمای پایینی دارند، که آن‌ها را برای کودکان و حیوانات خانگی ایمن‌تر می‌کند.

زیبایی شناسی: رادیاتورها می‌توانند ظاهر نامناسبی داشته باشند، در حالی که سیستم‌های گرمایش از کف، کاملاً نامرئی هستند.

معایب سیستم گرمایش از کف

هزینه نصب بالا: سیستم‌های گرمایش از کف می‌توانند در مقایسه با سیستم‌های گرمایش سنتی، هزینه نصب بالاتری داشته باشند.

زمان نصب طولانی: نصب سیستم‌های گرمایش از کف می‌تواند بیشتر از نصب سیستم‌های گرمایش سنتی طول بکشد.

سازگاری با کفپوش: همه نوع کفپوش‌ها با سیستم‌های گرمایش از کف سازگار نیستند.

نیاز به نگهداری: سیستم‌های گرمایش از کف به نگهداری دوره‌ای نیاز دارند.

انواع سیستم گرمایش از کف

دو نوع اصلی سیستم گرمایش از کف وجود دارد:

سیستم گرمایش از کف آبی: در این سیستم، آب گرم از طریق لوله‌هایی که در زیر سطح کف تعبیه شده‌اند، جریان می‌یابد.

سیستم گرمایش از کف برقی: در این سیستم، از کابل‌های گرمایشی برقی برای گرم کردن کف استفاده می‌شود.

کجا نباید از سیستم گرمایش از کف استفاده کرد؟

اگر به دنبال یک سیستم گرمایشی کارآمد، مطبوع و نامرئی برای خانه خود هستید، سیستم گرمایش از کف می‌تواند گزینه مناسبی برای شما باشد. اما این سیستم در بعضی از فضاها کاربرد موثری ندارد. سیستم گرمایش از کف در این فضاها علاوه بر اینکه گرمایشی ایجاد نمی کند باعث اتلاف انرژی نیز می شود. در ادامه با برخی از این فضاها آشنا می شوید.

فضا های موقتی: اولین فضایی که توصیه می شود از سیستم گرمایش از کف در آن استفاده نشود، فضاهای موقتی است. فصای موقتی به خونه یا ویلاهایی گفته می شود که هفته ای یک یا دو روز و یا ماهی یک یا دو روز از آن استفاده می کنید. سیستم گرمایش از کف، یک سیستم لخته است. بدین معنا که از زمانی که روشن می شود تا زمانی که به دمای مطلوب برسد ۲۴ تا ۴۸ ساعت زمان لازم دارد. 

فضاهای قدیمی: خانه و آپارتمان هایی که در و پنجره های آن عایق گرمایی مناسبی نیستند. این فضاها باعث اتلاف انرژی شده و باعث هدر رفت گرما می شود. در این مواقع توصیه می شود که اگر مایل به اجرای سیستم گرمایش از کف هستید، حتما اقدام به نوسازی در و پنجره ها نمایید.

فضاهای باز: فضاهای باز مثل رستوران ها که معمولا درب و یا پنجره آن ها باز است. ویا در صورت بسته بودن درب و پنجره در زمستان، بدلیل رفت و آمد زیاد اتلاف گرما زیاد است و استفاده از سیستم گرمایش از کف، کاری بیهوده است. بهترین سیستم برای فضاهای باز، سیستم گرمایی تابشی مثل گرماتاب ها می باشد.

 فضاهای با کفپوش نامناسب: برخی از کفپوش‌ها مانند چوب‌های طبیعی، برای انتقال گرما به طور کامل مناسب نیستند و می‌توانند راندمان سیستم را پایین بیاورند.

 فضاهای با سقف بلند: گرم شدن فضاهای با ارتفاع زیاد توسط سیستم گرمایش از کف زمان بیشتری می‌برد و مصرف انرژی را افزایش می‌دهد.

فضاهایی با محدودیت ارتفاع: نصب این سیستم نیاز به افزایش ارتفاع کف دارد که ممکن است در برخی از فضاها با محدودیت ارتفاع، مشکل‌ساز باشد.

نکته: علاوه بر موارد ذکر شده این نکته را در نظر داشته باشید که لوله های سیستم گرمایش از کف نباید از زیر یخچال عبور کند. چراکه گرمای آن باعث آسیب به یخچال می شود.

نکاتی در مورد سیستم گرمایش از کف

• قبل از نصب سیستم گرمایش از کف، با یک متخصص مشورت کنید.
• از یک پیمانکار واجد شرایط برای نصب سیستم گرمایش از کف خود استفاده کنید.
• از کفپوش مناسب با سیستم گرمایش از کف خود استفاده کنید.
• به طور مرتب سیستم گرمایش از کف خود را سرویس کنید.